Cartoons voor Mohammed: een andere kijk

Stel:
Een krant roept cartoonisten op om pakweg de socialisten belachelijk te maken, daarbij uitdrukkelijk vragend dat het kwetsend probeert te zijn.

Het zou geïnterpreteerd worden als een daad van vijandigheid. Toch haalt een Deense krant iets vergelijkbaar uit met betrekking tot de moslims. En heel het westen schreeuwt moord en brand als daar vanuit de Islam protest tegen komt. Als men mensen opzettelijk krengt in het diepst van hun wezen mag men hevige reacties verwachten. De socialisten zouden wellicht ook protesteren en ik ben niet zeker of ze daarbij hun militanten in de hand zouden kunnen houden.

Voor mij is dit incident tekenend voor een maatschappij waar respect een derde rangswaarde is geworden, waar in naam van een bepaald soort invulling van het begrip vrijheid dingen moeten kunnen waar ik mij heel slecht bij ga voelen.

Ik wil hier niet de waarde van de persvrijheid aanvallen. Er kunnen voor mij niet genoeg waarden zijn. Maar de invulling ervan baart mij zorgen.
Weinig waarden lijken mij zo onschendbaar als de persvrijheid in het westen. En onschendbaarheid ruikt naar fundamentalisme.
In naam van de persvrijheid mogen publieke personen beschimpt worden en minder publieke personen verdacht gemaakt zonder gegrond bewijs.

De verering van de persvrijheid heeft een nieuw hoogtepunt bereikt als in naam van deze vrijheid door een krant (imam van dit geloof) tientallen miljoenen mensen belachelijk gemaakt worden.

Omdat ik iedereen voor zichzelf wil laten oordelen vindt u de cartoons op bijgevoegde link. Bedenk dat de islam de afbeelding van de profeet op zich al schennend vindt en hiertoe werd door de krant expliciet opgeroepen.
Probeer u daarbij ook voor te stellen dat u een godsvruchtig zij het gematigde moslim bent.