Met groeiend afgrijzen kijk ik naar de cartoon-rel.
Er is daarvoor eigenlijk al te veel blogruimte vuil gemaakt, maar ik kan mij toch niet aan de indruk ontdoen dat dit een onderonsje is van extremisten onder elkaar.
De teneur herinnert aan oorlogscartoons of het soort foute humor dat door recht- en links extremisten gebezigd wordt. De oorsprong van de cartoons (publicerende krant is Jyllands-Posten die bij centrum en links Denemarken de bijnaam "Morgenfascisten Jyllandspesten" (De Morgenfascist-Jutlands pest) heeft infeite het Deense Pallieterke dus)
De reactie van de moslimwereld komt ook op een verdacht moment (cartoons zijn al enkele maanden oud) en het verhaal achter de verspreiding maakt duidelijk dat er militante doeleinden mee gediend werden.
Ook de ongematigdheid in reactie en de overheersende stem van moslim-fundamentalistische bewegingen in het debat.
Gefundeness fressen voor rechts-extremisten en fundamentalistische christenen , die zich plots opwerpen als beschermers van de vrijheid van mening (enige schijnheiligheid is hen niet vreemd) en hysterisch uitroepen: ‘Zeg niet dat we jullie niet gewaarschuwd hebben’. om dan naarstig hun emmertje olie op het vuur gooien. Intussen zijn ook fundamentalistische joden handenwrijvend hun duit in het zakje aan het doen.
Eén groep die met evenveel vuur deelneemt aan het debat heeft echter maar die in de westerse media nog geen etiket hebben gekregen zijn, en die ik bestempel als de fundamentalistische atheïsten. Mensen met een missie, nl. de wereld overtuigen elke religieuze uiting irrationeel en daarom verwerpelijk is.
Vooral hier in Europa zijn ze een belangrijke groep. Men vindt meestal terug in kringen van skeptici en ultra-liberalen. Het meest uitgesproken voorbeeld van deze groep is Etienne Vermeersch, waarover ik het reeds vroeger had. Voor Etienne was reeds eerder de hoofddoek een steen des aanstoots en hij bespeelt nu ook met verve de cartoonrel. Pas op als atheist en ultra-rationalist is den Etienne consequent en hij haalt bij gelegenheid even vrolijk uit naar christenen,, nooit gehinderd door enig respect voor het individu en diens overtuiging.
Kortom alle fundamentalisten staan op de barricaden en worden vrolijk opgejut door een groot deel van de media, die sowieso aan respect een broertje dood hebben.
Met grote ogen staat de meer gematigde en verzoenende langs de kant hoofdschuddend toe te kijken.
Een positief uitvloeisel van dit circus is dat ik voor mezelf een gedegen beeld ga vormen van de Islam en ik begin bij ‘Islam’ van Karen Armstrong.
Over extremisme en fundamentalisme later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten